தைரியம் – ஜென் கதை

ஒரு மடாலயத்தில், ஜென் துறவி ஒருவர் தன் சீடர்களுடன் தங்கி இருந்தார். அவருடைய சீடர்களில் ஒருவன் மிகுந்த பயந்துபோன இயல்பு கொண்டவன். இருட்டைப் பார்த்தாலே நடுங்கிவிடுவான். சிறிய சத்தம் கேட்டாலும் பயந்து ஓடிவிடுவான்.
துறவி ஒவ்வொரு நாளும் இரவு உறங்கச் செல்லும் முன், சீடர்களுடன் பேசுவதை வழக்கமாக வைத்திருந்தார். அந்த நாளில், சீடர்கள் துறவியிடம் ஒரு கதையைச் சொல்லுமாறு கேட்டார்கள். துறவியும் சிரித்துக் கொண்டு, ஒரு கதையை சொல்லத் தொடங்கினார்.
கதை:
ஒரு பெரிய அரசன் இருந்தான். அவனுக்கு ஒரு பழக்கம் – ஒவ்வொரு நாளும் காலையில் எழுந்தவுடன், சூரிய உதயத்தைக் காண்பது. அது அவனுக்கு ஒரு நன்மை செய்யும் ரீதியான ஒழுக்கமாக இருந்து வந்தது.
அதுபோல் ஒரு நாள் காலையில், அரசன் கண்களைத் திறந்தபோது, அவனுக்கு முதலில் தெரிந்த முகம், ஒரு பிச்சைக்காரனுடையது! அதை பார்த்த அரசன் வெறுப்பில் முகத்தைத் திருப்ப, அந்த ஆவேசத்தில் அருகிலிருந்த சுவற்றில் மோதிக்கொண்டான். அதனால் அவன் நெற்றியில் காயம் ஏற்பட்டது.
மிகுந்த கோபமடைந்த அரசன், அந்த பிச்சைக்காரனை காவலர்களை அனுப்பி பிடிக்கச் செய்தான். பிறகு, “இந்த பிச்சைக்காரன் என் நாளை சாபமாக ஆரம்பிக்க வைத்துவிட்டான். இதன் காரணமாக என் நெற்றியில் காயம் ஏற்பட்டது. இவன் உயிரோடு இருப்பதை நான் விட்டுவிட முடியாது. தூக்கிலிட்டுவிடுங்கள்!” என்று ஆணையிட்டான்.
அந்த ஆணையை கேட்டபோதும், பிச்சைக்காரன் சிரித்துக்கொண்டே நின்றான்.
அதைப் பார்த்த அரசன், “பைத்தியமா? நீ இறப்பதற்கு தயாராக இருக்கிறாய், ஆனாலும் சிரிக்கிறாயா?” என்று கேட்டான்.
அதற்கு பிச்சைக்காரன், “மன்னா, நான் உங்களை பார்த்ததால், உங்களுக்கு நெற்றியில் மட்டும் காயம் ஏற்பட்டது. ஆனால், நீங்கள் என்னைப் பார்த்ததால், என் உயிரே போக இருக்கிறது. இதை நினைத்தால் சிரிப்பு வருகிறதே!” என்றான்.
அந்த வார்த்தைகளை கேட்ட அரசன் ஒரு நிமிடம் நிலைத்து நின்றான். பிறகு தன் முடிவின் தவறைப் புரிந்துகொண்டான். உடனே, “இவன் தவறு எதுவும் செய்யவில்லை. இனிமேல் யாரும் இவனுக்கு எந்தத் தண்டனையும் கொடுக்கக்கூடாது” என்று உத்தரவிட்டான்.
கதையின் முக்கியப் பாடம்:
ஜென் துறவி இதை முடித்து வைக்கும் முன், தனது பயத்தினால் உறைந்திருந்த சீடனைப் பார்த்து சொன்னார்:
“நமக்கு தைரியமில்லையென்றால், எளிதாக மற்றவர்கள் நம்மை பாதிக்கச் செய்து விடுவார்கள். எதற்கும் பயப்படாமல் நம்மை நாமே நம்பிக்கையுடன் கொண்டுசெல்ல வேண்டும்.”
அந்த நாளில் இருந்து, பயந்து வாழ்ந்திருந்த அந்த சீடன், எதற்கும் அஞ்சாமல், தைரியமாக வாழ்க்கையை எதிர்கொள்ள ஆரம்பித்தான்.
இந்த கதை தைரியத்தின் முக்கியத்துவத்தையும், பயத்தை எவ்வாறு வெல்வது என்பதையும் உணர்த்துகிறது.