ஒரு மடாலயத்தில், ஜென் மாஸ்டர் தனது சீடர்களுக்கு ஒரு முக்கியமான பாடத்தை கற்றுக் கொண்டிருந்தார்.
“இன்று என்பது மட்டுமே நிஜம். நாளை என்பது ஒரு மாயை.”
“எந்த ஒரு காரியத்தையும் ‘நாளை செய்துகொள்கிறேன்’ என்று தள்ளிப் போடக்கூடாது. இப்போதே செய்ய வேண்டும்!”
அவரின் வார்த்தைகள் மடத்தில் இருந்தவர்களை ஆழமாகப் பாதித்தன. அங்கே வந்திருந்த ஒரு ஜப்பானிய போர்வீரனும் கவனமாக இந்த வார்த்தைகளை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவன் ஒரு வீரன் என்றாலும், அவனுக்குள் ஒரு பயம் இருந்தது – எதிரிகளை எதிர்க்கும் பயம், எதிர்காலத்தைப் பற்றிய பயம்.
—
போர்வீரனின் சிக்கல்
குறிப்பிட்ட சில நாட்கள் கழித்து, அந்த போர்வீரன் அவனுடைய எதிரிகளால் கைப்பற்றப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டான்.
அந்த இரவு, அவன் தூங்க முடியவில்லை.
அவன் மறுநாள் அவனுக்கு என்ன நடக்கும் என்பதே அவனின் மிகப்பெரிய பயம்.
“அவர்கள் என்னை சித்திரவதை செய்வார்களா?”
“என்னை கொலை செய்வார்களா?”
“என்னிடம் ரகசியங்களை அறிய துன்புறுத்துவார்களா?”
இந்த எண்ணங்கள் அவனுடைய மனதை நிலைகுலையச் செய்தன.
—
ஜென் துறவியின் வார்த்தைகள்
அப்போது, அவன் ஜென் துறவி சொல்லிய வார்த்தைகளை நினைவுபடுத்திக் கொண்டான்.
“நாளை என்பது மாயை. இன்று மட்டும் தான் நிஜம்.”
அந்த நிமிடத்தில், அவன் ஒரு உண்மையை புரிந்துகொண்டான்:
“நான் எதைப்பற்றியும் கவலைப்பட வேண்டாம். நான் இப்போது சிறையில் இருக்கிறேன். ஆனால் இந்த நொடி நான் உயிருடன் இருக்கிறேன். நான் என் அடுத்த மூச்சை இப்போது எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறேன். இதுதான் உண்மை.”
இந்த எண்ணத்துடன், அவன் மனதை திடப்படுத்திக் கொண்டு, நிம்மதியாக தூங்கச் சென்றான்.
—
கதையின் போதனை
நாம் அனைவரும் எதிர்காலம் பற்றிய பயத்துடன் வாழ்கிறோம்.
“நாளை என்ன ஆகும்?”
“என் வேலைபற்றிய நிலைமை என்ன?”
“என் வாழ்வில் என்ன பிரச்சனை வரும்?”
ஆனால் உண்மையில், நாம் இன்று மட்டுமே இருப்போம். நாளை வருமா, வராதா என்பது தெரியாது.
அதனால், நாம் இன்றைய நொடியை நிம்மதியாக, சந்தோஷமாக வாழ வேண்டும்!
