சிவன் சுடுகாட்டில் ஏன் இருக்கிறார்? – மரணத்தில் ஒளிந்திருக்கும் ஆன்மீகத்தின் அழகு!

“இறப்பின் மீது ஆட்சி செலுத்தும் கடவுள் ஒரே ஒருவர் – சிவபெருமான்!”

சுடுகாடு… அது ஒரு சடங்கு நடைபெறும் இடமல்ல!
அது ஒரு விழிப்புணர்வு நடக்கும் புனித நிலம்.
நம் வாழ்க்கையின் எல்லைக்கோடு அங்கே வரைபடம் எடுக்கும்.
அந்த எல்லையில்தான் ஒருவன் ‘உண்மை என்ன?’ என்பதை முதன்முறையாக கேட்கிறான்.
அந்த உண்மையை நேரில் நம்மிடம் சொல்ல வருகிறார் சிவபெருமான்.

—

1. சுடுகாடு – மரணத்தின் மையம் அல்ல, தத்துவத்தின் தொடக்கம்!

ஒரு மனிதன் பிறக்கிற தருணம் – உற்சாகம்,
ஆனா இறக்கிற தருணம் – அமைதி!
ஏன்? ஏனெனில் அங்கே தான் ‘நான்’, ‘என்’, ‘எனது’ போன்ற அகந்தைகள் எல்லாம் முடிவடைகின்றன.
அந்த முடிவில் தான் துவக்கம் இருக்கிறது – ஆன்மீக துவக்கம்!
இதைப்பற்றியே சிவபெருமான் நம்மிடம் கூற வருகிறார்.

அவர் கோயிலில் இல்லாமல் சுடுகாட்டில் இருப்பது ஒரு அழகான சிம்பாலிசம்.
அவர் சொல்கிறார்:

> “நீ வாழும் வாழ்கையில் சாவை நினைத்தால்… வாழ்வின் உண்மையை உணர்வாய்!”

—

2. சிவபெருமான் – சடக்குண்டத்தில் தியானிக்கும் ஆதியோகி!

சிவன் சுடுகாட்டில் மட்டும் இருப்பதில்லை,
அவர் அங்கே தியானிக்கிறார்.
அதுவும் சாம்பலால் பூசி, பாம்பை அணிந்து, தலைக்கோப்பை மடியில் வைத்து.
இது ஒரு பயமூட்டும் காட்சி போல இருக்கலாம்…
ஆனா அந்த சாம்பல், அந்த பாம்பு, அந்தக் கோப்பை – ஒவ்வொன்றுக்கும் உள்ள அர்த்தம் பிரம்மாண்டமானது.

சாம்பல்: எல்லா பொருட்களும் கடைசியில் இதுவாகும் – அழிவின் உண்மை.

பாம்பு: சாகா பயம் இல்லாத நிலை. பாம்பு தான் உயிரின் பயம் – அதையே உடலில் ஆடையாக்கியவர் சிவன்.

கபாலம் (மனிதக் கூந்தல்): மனிதம் என்ற அகந்தையை தூக்கி எறிந்த நிலை.

சுடுகாடு என்பது பயம் அல்ல – பரிபூரண சத்தியத்தின் முகம்!

—

3. சிவனின் ‘திகம்பர’ நிலை – உடம்பும் கூட வேண்டாதவன்!

‘திகம்பரன்’ என்றால் என்ன தெரியுமா?
திசைகளையே உடையாக அணிபவர் – அவருக்கு உடம்பு என்பது ஒன்றும் அல்ல.
அவருக்குப் பூணூலும் தேவையில்லை, பட்டு வேடமும் தேவையில்லை.
அவர் உண்மையான ‘நான் யார்?’ என்ற தேடலுக்குள் வாழ்கிறார்.
அதனால்தான் அவர் கோவில் கோபுரம் அல்ல…
மரணத்தின் வாயிலில், சுடுகாட்டில் தான் இருக்கிறார்.

> “மரணத்தை புரிந்தவனுக்கே வாழ்வில் பயம் இருக்காது.
அந்த பயத்தை அழிக்கவந்தவர் தான் சிவபெருமான்!”

—

4. சுடுகாட்டின் சூழல் – சிவனை ஏன் ஈர்க்கிறது?

சுடுகாட்டில் என்ன இருக்கிறது?

உறவுகள் – இல்லை

சொத்துகள் – இல்லை

ஆசைகள் – இல்லை

அழகு – இல்லை

புகழ் – இல்லை

வீடு – இல்லை

அங்கே சமமான நிலை மட்டுமே இருக்கிறது.
ஒரு ராஜாவும், ஒரு கூலி தொழிலாளியும் ஒரே மாதிரி எரிகிறார்கள்.
அங்கே தான் “அகம்” என்று எதுவும் இல்லாத நிலை ஏற்படுகிறது.

அந்த நிலையில் தான் “சிவம்” இருக்க முடியும்.
அதனால்தான் அவர் அங்கே தான் இருப்பது.

—

5. மரணத்தில் மறைந்திருக்கும் ‘மோக்ஷ’ வாயில்!

சுடுகாடு என்பது சாவுக்கான இடமல்ல,
அது மோக்ஷத்திற்கான வாசல்!

மனிதன் இறந்த பின்,

அவனது உடம்பு கரைகிறது,

அவனது நினைவுகள் மறைகிறது,

ஆனாலும் அவனது கர்ம பலன் தானே தன்னை இழுத்துச்செல்கிறது.

இதை தான் சிவன் கற்றுக்கொடுக்கிறார் –
“முடிவில் தந்த பயம் இல்லை… விடுதலையே!”

—

6. உளவியல் விளக்கம் – மரணம் என்ற உண்மை ஏற்கும் பயணம்!

மனிதன் எதற்காக வாழ்கிறான்?
பணம் சேர்க்க?
புகழ் பெற?
வாழ்க்கையை அனுபவிக்க?

இவை எல்லாம் ஒரு பரிதாபமான மாயை.
மரணம் என்ற தருணத்தில்,
ஒருவன் சொல்லக்கூடிய ஒன்றே ஒன்று இருக்கிறது –
“நான் உண்மையாய் வாழ்ந்தேனா?”

சுடுகாடு அது கேட்டுக்கொண்டே இருக்கும் –
அந்தக் கேள்விக்கே பதில் சொல்லத்தான் சிவபெருமான் அங்கே இருக்கிறார்!

—

7. புராணச் சம்பவங்களும் இணைக்கின்றன!

தக்ஷன் யாகம் – சக்தி தேவி உடலை சுடுகாட்டில் தூக்கிச் செல்லும் சிவபெருமான்.

சத்ய சாவித்திரி கதை – யமனை வென்று உயிரைக் காப்பாற்றுவது.

முத்தானந்த சித்தர் வரலாறு – சிவபெருமானை சுடுகாட்டில் தரிசித்தார் என்கிறார்.

சிதம்பரம் ரகசியம் – வெறுமைதான் இறைமையென உணர்த்தும் ஞானம்!

இவை அனைத்தும் கூறும் உண்மை ஒன்று தான் –
“சுடுகாடு என்பது பயமுறுத்தும் இடமல்ல… அது ஞானம் மலரும் பூமி!”

—

முடிவுரை:

சிவன் சுடுகாட்டில் இருக்கிறார் என்பதன் வரிகள்:

மரணத்தின் முகத்தில் விழிப்புணர்வை காட்டும் ஆன்மீக ரிஷி

அகந்தையை எரிக்க சொல்லும் ஞான தீபம்

தத்துவத்தின் உச்சத்தில் நடமாடும் திகம்பரன்

பயத்தை அழிக்க வந்த பரமசிவன்!

> “வாழ்வை நேசிக்க சாவை நினை.
பயமின்றி வாழ சிவனிடம் பயணிக்கவும்.
சுடுகாடு பயமில்லை – அது ஞானத்தின் கோயில்!”