அசுரர்களை அழிக்கும் உக்கிரம் – “தீயை அணைக்கத் தீயே மருந்து”
காளியின் கோபம் என்பது வெறுமனே மனித சமூகம் மீது கொண்ட வெறுப்பல்ல. அது, தர்மத்தை அழிக்க வரும் அநீதிக்கெதிரான உக்கிரத்தின் உருவகம்.
சும்பன், நிசும்பன், இரத்தபீஜன் போன்ற அசுரர்கள் மனிதர்களை மட்டுமல்ல, தேவர்களையே துன்புறுத்தியவர்கள். அவர்களால் பாதிக்கப்பட்ட தேவர்கள் காளியை வேண்டினர்.
இரத்தபீஜனின் சிறப்பு – அவனது ஒவ்வொரு இரத்தத் துளியிலிருந்தும் புதிய அசுரன் பிறக்கும் திறன் பெற்றவன். இது, தீமை எவ்வளவு அழிக்கப்பட்டாலும் மீண்டும் உருவாகும் தன்மையைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது.
இதன் பொருள் – தீமையை வேரோடு களைய, அதன் மூலத்தையே அழிக்கும் வல்லமை கொண்ட ஒரு சக்தி காளியாக எழ வேண்டியது அவசியம்.
சிவபெருமானின் தலையீடு – சக்தியின் சமநிலைக்கான கருணை
காளியின் கட்டுக்கடங்காத உக்கிரம் பிரளயத்தை உருவாக்கும் ஆற்றல் கொண்டது. அதனைச் சமநிலைப்படுத்த, சிவபெருமான் தன்னையே அர்ப்பணித்தார்.
அவர் ஒரு குழந்தையைப் போல காளியின் பாதையில் விழுந்தார். காளி அவர் மீது மிதித்தபோதுதான் உணர்ந்தாள் – தன்னுடைய உக்கிரம் பகைவருக்கு மட்டுமல்ல, உலகிற்கே ஆபத்தாகிவிடும் என்பதை.
இதன் ஆழமான அர்த்தம் – கோபமும் கருணையும் தெய்வீக சக்தியின் இருவேறு முகங்கள். வரம்பற்ற கோபம் அழிவையே தரும். அதனைச் சமப்படுத்த கருணை இன்றியமையாதது.
பக்தர்களைக் காக்கும் தாயின் கோபம்
ஒவ்வொரு தாயும் தன் பிள்ளையைப் பாதுகாக்க எத்தகைய எதிர்ப்பையும் எதிர்கொள்ளத் தயங்க மாட்டாள்.
அவ்வாறே, காளி அம்மனின் கோபம் எப்போதும் தன் பக்தர்களுக்குப் பாதுகாப்பாகவே திகழ்கிறது.
ஆபத்தான சூழ்நிலைகளை எதிர்கொள்ளும் தருணங்களில் நம்மில் தோன்றும் “மனவுறுதியும்”, காளியின் உக்கிர சக்தியின் வெளிப்பாடே என்று நம்பப்படுகிறது.
தில்லை காளி அம்மன் – கலையின் மூலம் உணர்த்தப்படும் வேறுபாடு
சிதம்பரத்தில் நடராஜரும், காளியும் நடத்திய நடனப் போட்டி, கலை எனும் பரம்பொருளின் நுட்பமான தத்துவங்களை உணர்த்தும் ஒரு நிகழ்வு.
சிவபெருமான் “ஊர்த்துவ தாண்டவம்” என்ற காலை மேலே தூக்கிய நிலையில் ஆடியபோது, அந்த அசைவை காளியால் நிகழ்த்த முடியவில்லை.
தோல்வியால் காளியின் மனதில் ஏற்பட்ட வருத்தமே கோபமாக வெளிப்பட்டது. இதன் மூலம், அகந்தையின் காரணமாக கோபம் உருவாகலாம் என்பதையும், அதனை அமைதிப்படுத்தும் சக்தி “பிரம்மன் பாடிய வேத மந்திரங்களே” என்பதையும் நாம் அறிகிறோம்.
ஆன்மீகக் கோணத்தில் காளியின் கோபம் – இருளின் முடிவும், ஒளியின் தொடக்கமும்
காளி அம்மன் எப்போதும் சிரித்த முகத்துடன் இருப்பதில்லை. ஏனெனில், அவள் நிகழ்த்தும் இறுதிப் போரை சாந்தமான முகத்துடன் நடத்த முடியாது.
அவளுடைய தோற்றம் பயங்கரமாக இருந்தாலும், உள்ளத்தில் கருணை நிறைந்தவள்.
கோபம் என்பது சிருஷ்டி, ஸ்திதி, சம்ஹாரம் என்ற மூன்று முக்கிய சக்திகளில் “சம்ஹாரத்திற்கு” உரியது. அழித்தொழிக்கவே காளி அவதரித்தாள். ஆனால் அந்த அழிவு, பழையன கழிந்து புதியன உருவாக வழிவகுக்கிறது.
முடிவுரை:
காளி அம்மனின் கோபம் என்பது வெறும் “உக்கிரம்” மட்டுமல்ல. அது –
தர்மத்தை நிலைநாட்டும் நீதியின் வெளிப்பாடு.
பக்தர்களுக்குப் பாதுகாப்பான அரண்.
தீய எண்ணங்களையும், அடக்குமுறையையும் அழித்தொழிக்கும் கருவி.
அகந்தையின் முடிவை அறிவிக்கும் எச்சரிக்கை.
ஒளி பிறப்பதற்கு முன் நிலவும் இருள் போன்றது.
எனவே, காளி அம்மனின் கோபம் கண்டு அஞ்ச வேண்டியதில்லை. அதன் ஆழமான பொருளைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
