மகாபாரதக் கதையில சகுனியோட சதி வேலைகள்

மகாபாரதக் கதையில சகுனியோட சதி வேலைகளைப் பத்தி இன்னும் கொஞ்சம் விரிவாகப் பேசலாம் வாங்க. சகுனினா சும்மா ஒருத்தன் இல்ல. அவன் காந்தார தேசத்தோட இளவரசன். அவனோட தங்கச்சி காந்தாரி குருடரான திருதராஷ்டிரரை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டதுல அவனுக்கு உள்ளுக்குள்ள ஒரு வருத்தம் இருந்துச்சு. அதுதான் பாண்டவர்கள் மேல ஒரு வெறுப்பா மாறி, அவன் பழிவாங்கணும்னு நினைக்க ஆரம்பிச்சான். அவனோட ஒவ்வொரு நடவடிக்கையும் ரொம்பவும் தந்திரமா இருக்கும். எப்படி ஒருத்தரை மெதுமெதுவா விஷம் ஏத்தி கொல்றாங்களோ, அந்த மாதிரி அவன் பாண்டவர்களோட வாழ்க்கையில கொஞ்சம் கொஞ்சமா பிரச்சினைகளை உருவாக்கிக்கிட்டே இருந்தான்.
முதல்ல தர்மனுக்கும் துரியோதனனுக்கும் இருந்த சின்னச்சின்ன பொறாமைகளை ஊதி ஊதி பெருசாக்கினான் சகுனி. துரியோதனனுக்கு பாண்டவர்களோட செல்வாக்கையும் அவங்க வளந்து வர்றதையும் சுத்தமா பிடிக்கல. அந்த சமயத்துல சகுனி அவன்கூடவே இருந்து ‘நீதான் இந்த நாட்டோட உண்மையான ராஜா. உனக்குப் பின்னாடிதான் எல்லாரும் இருக்கணும். இந்த பாண்டவர்கள் உனக்கு போட்டியா வந்துடக்கூடாது. அவங்களை எப்படியாவது உன் வழியில இருந்து அகற்றணும்’னு சொல்லி துரியோதனனோட மனசை முழுக்க முழுக்க விஷத்தால நிரப்பிட்டான். ஒரு கெட்ட நண்பன் எப்படி ஒருத்தனோட வாழ்க்கைய நாசமாக்குவானோ, அந்த மாதிரி சகுனி துரியோதனனுக்கு கூடவே இருந்து அவனோட கெட்ட எண்ணங்களுக்கு உரமூட்டிக்கிட்டே இருந்தான்.
அதுக்கப்புறம்தான் அந்த சூதாட்டப் பிரச்சினை வந்துச்சு. சகுனிக்கு தர்மனோட பலவீனம் நல்லாத் தெரியும். தர்மன் சூதாட்டத்துல சுத்தமா நல்லா விளையாட மாட்டான். ஆனா அவனுக்கு சூதாட்டத்தோட மோகம் அதிகம். இதை நல்லா தெரிஞ்சுக்கிட்ட சகுனி, துரியோதனனை வற்புறுத்தி பாண்டவர்களை சூதாட்டத்துக்கு கூப்பிட வச்சான். அந்த சூதாட்டத்துல சகுனி சாதாரண தாயக்கட்டைகளை பயன்படுத்தல. அவன்கிட்ட மந்திர சக்தி உள்ள தாயக்கட்டைகள் இருந்ததா சில கதைகள் சொல்லுது. அந்த தாயக்கட்டைகளை உருட்டும்போது அவன் நினைச்ச நம்பர் மட்டும்தான் விழுமாம். இதனால தர்மன் ஒவ்வொரு முறையும் தோத்துக்கிட்டே வந்தான். தன்னோட ராஜ்யம், தன்னோட செல்வம், தன்னோட தம்பிமார்கள் ஏன் தன்னையும் தன்னோட மனைவி திரௌபதியையும் கூட பணயம் வச்சு தோத்துட்டான். இதுதான் மகாபாரதப் போருக்கு ஒரு முக்கியமான ஆரம்ப புள்ளியா அமைஞ்சது. அன்னைக்கு திரௌபதி சபையில அவமானப்படுத்தப்பட்டதை பாண்டவர்களால கடைசி வரைக்கும் மறக்கவே முடியல.
சூதாட்டம் முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் பாண்டவர்கள் வனவாசத்துக்குப் போயிட்டு திரும்பி வந்தாங்க. அவங்க 12 வருஷம் வனவாசமும், ஒரு வருஷம் அஞ்ஞாதவாசமும் முடிஞ்சு அவங்க ராஜ்யத்தை திருப்பி கேட்டாங்க. ஆனா துரியோதனன் ஒரு துளி நிலம் கூட கொடுக்க முடியாதுன்னு பிடிவாதமா சொல்லிட்டான். இதுக்கும் பின்னால சகுனியோட மூளைதான் வேலை செஞ்சது. ‘அவங்க இவ்வளவு வருஷம் கஷ்டப்பட்டுட்டு வந்திருக்காங்க. இனிமே அவங்ககிட்ட பழைய பலம் இருக்காது. நாம ஏன் அவங்களுக்கு ராஜ்யத்தை திருப்பி கொடுக்கணும்? அவங்களை இன்னும் கொஞ்சம் கஷ்டப்படுத்தினா அவங்களே ஒதுங்கிடுவாங்க’ன்னு துரியோதனனுக்கு தப்பான ஆலோசனைகளை கொடுத்துக்கிட்டே இருந்தான். சகுனியோட இந்த பிடிவாதமான பேச்சுதான் கடைசியில ஒரு பெரிய போர்ல போய் முடிஞ்சது.
போர் நடக்கும்போதும் சகுனி சும்மா இல்ல. துரியோதனனுக்கு சரியான சமயத்துல சரியான முடிவுகளை எடுக்க விடாம தடுத்துக்கிட்டே இருந்தான். பீஷ்மர், துரோணர் மாதிரியான பெரிய வீரர்கள்கூட தர்மத்தின் பக்கம் இருக்காங்கன்னு அவன் துரியோதனனுக்கு தவறான எண்ணத்தை ஊட்டிக்கிட்டே இருந்தான். அவனோட தப்பான ஆலோசனைகளாலதான் கௌரவர்கள் சரியான போர் தந்திரங்களை பயன்படுத்த முடியாம போனாங்க. உதாரணத்துக்கு பீஷ்மர் இருக்கும்போது அவரோட பலத்தை சரியா பயன்படுத்திக்க துரியோதனனுக்கு சகுனி சொல்லித்தரல. அதே மாதிரி துரோணரோட வியூகங்களை உடைக்கிறதுக்கு சரியான திட்டங்களை அவன் கொடுக்கல. அவனோட ஒரே நோக்கம் பாண்டவர்களை எப்படியாவது தோற்கடிக்கணும்ங்கிறதுதான். அதுக்காக அவன் எந்த தப்பான வழியையும் பயன்படுத்த தயாரா இருந்தான்.
சகுனி ஒரு வில்லன். அவனோட ஒவ்வொரு அசைவும் ஒரு சதியாத்தான் இருந்தது. தன்னோட தங்கச்சிக்கு நடந்த அநியாயத்துக்கு பழி வாங்கணும்னு அவன் நினைச்சது நியாயமா இருந்தாலும், அவன் தேர்ந்தெடுத்த வழி ரொம்பவும் தப்பானது. அவனோட சுயநலமும், பழிவாங்கும் எண்ணமும்தான் ஒரு பெரிய நாட்டை அழிவுக்கு கொண்டு போச்சு. மகாபாரதக் கதையில சகுனியோட பங்கு ஒரு கரும்புள்ளி மாதிரி. அவனோட சதிகளைப் புரிஞ்சுக்கிட்டாத்தான் அந்தப் போரோட உண்மையான காரணங்களை நாம தெரிஞ்சுக்க முடியும்.”