காசி நகரத்தில் பிரம்மதத்தன் என்ற மன்னன் ஆட்சி செய்த காலத்தில், ஒரு தட்டார் (உலோக பாத்திரங்கள் செய்யும் தொழிலாளி) குடும்பத்தில் ஒரு சிறுவன் பிறந்தான். அந்த சிறுவன் புத்திசாலியாகவும் கூர்ந்த அறிவு கொண்டவனாகவும் வளர்ந்தான். சிறுவனின் தந்தை ஒரு சிறந்த தட்டார் என்பதால், எல்லோரும் அவனை “சின்னத் தட்டார்” என்று அழைத்தனர்.
ஒரு சுண்டெலியின் அதிசய பயணம்!
ஒரு நாள் காசிராஜன் ஊர்வலமாக நகரம் வந்தபோது, சின்னத் தட்டார் வழியில் சென்று கொண்டிருந்தார். அப்போது அவர், ஒரு சுண்டெலி சாலையில் செத்துக் கிடப்பதை கவனித்தார். உடனே அவர், அருகில் இருக்கும் மக்களை பார்த்து, “இந்தச் சுண்டெலியை யாராவது பயன்படுத்தினால், அவன் ஒரு நாளைக்கு பெரிய பணக்காரனாக மாறுவான்!” என்று சொன்னார்.
அது அருகில் இருந்த ஒரு ஏழை இளைஞனின் காதில் விழுந்தது. அவன் சின்னத் தட்டார் ஒரு பெரிய அறிவாளி என்பதால், இந்த வார்த்தைகளை வெறுமனே சொல்லிவிட மாட்டார் என்று நினைத்தான். உடனே அந்தச் செத்த சுண்டெலியை எடுத்து, ஒரு பூனை வளர்ப்பவரிடம் ஒரு காசுக்கு விற்றான்.
அந்த ஒரு காசுக்கு சிறிது சர்க்கரை வாங்கி, ஒரு பானையில் தண்ணீர் எடுத்துக் கொண்டு, “நான் ஒரு வியாபாரி ஆகப்போகிறேன்!” என்று முடிவு செய்தான்.
வியாபாரி ஆகும் பயணம்
அவன் ஒரு பூந்தோட்டத்துக்கு அருகில் சென்று, பூக்கள் பறிக்க வரும் தொழிலாளர்களுக்கு இலவசமாக சர்க்கரை தண்ணீர் கொடுத்தான். அந்த தொழிலாளிகள் நன்றியாக நினைத்து, அவர்களிடம் இருந்த பூக்களை அள்ளிக்கொடுத்தனர். அவன் அவற்றை நகரத்துக்குச் சென்று விற்றான்.
அவ்வாறு மறுநாள், இன்னும் அதிகமான சர்க்கரை மற்றும் தண்ணீர் வாங்கி, அதே முறையில் மீண்டும் பூக்களை வாங்கினான். இவ்வாறு, தினந்தோறும் லாபம் அடைந்து, நல்ல பணம் சம்பாதிக்க ஆரம்பித்தான்.
ஒரு நாள், பெரிய புயல், மழையால் மன்னரின் அரண்மனை தோட்டம் குப்பையாகி போயிற்று. தோட்டக்காரன் அதை எப்படித் தூய்மைப்படுத்துவது என்று தெரியாமல் திணறினான். அந்த இளைஞன் அவனிடம் சென்று, “நான் தோட்டத்தை சுத்தம் செய்கிறேன், ஆனால் விழுந்த மரக்கிளைகள் எல்லாம் எனக்கு வேண்டும்” என்று கேட்டான்.
தோட்டக்காரன் உடனே சம்மதித்தான். சிறுவர்களை கூவி, சர்க்கரை தண்ணீர் கொடுத்து, அவர்களை பயன்படுத்தி தோட்டத்திலிருந்து அனைத்து குப்பைகளையும் வெளியே எடுத்து வைத்தான்.
அதே நேரத்தில், ஒரு குயவன் (கொல்லன்) அவற்றைப் பார்த்து, “இவை எங்களுக்குத் தீயில் எரிக்க உதவும்” என்று கூறி, பதினாறு வெள்ளிக்காசுகளுக்கு வாங்கிக் கொண்டான். இதைத் தவிர, அழகான சில பானைகளையும் அந்த இளைஞனுக்கு கொடுத்தான்.
புத்திசாலித்தனமான கடைசிப் போட்டி
இப்போது, இளைஞன் மிகவும் புத்திசாலியாக யோசிக்கத் தொடங்கினான். பலவற்றை விற்று இருபத்துநான்கு வெள்ளி காசுகள் சம்பாதித்தவன், நகரத்தின் கோட்டை வாசலில் ஒரு இடம் பிடித்து, இலவச சர்க்கரைத் தண்ணீர் கொடுக்க ஆரம்பித்தான்.
அந்த வழியாகப் பல புல்வெட்டிகள் (குதிரை பயணிகள்) சென்றனர். தாகமாக இருந்த அவர்கள், “நாங்கள் உனக்கு எப்படி உதவலாம்?” என்று கேட்டார்கள்.
“இப்போது எனக்கு எதுவும் தேவையில்லை, ஆனால் எதிர்காலத்தில் உங்களின் உதவி வேண்டும் என்றால், தயவுசெய்து மறுக்காதீர்கள்!” என்று கூறி விட்டான்.
பெரிய வர்த்தக ஒப்பந்தம்!
ஒரு நாள், ஒரு வியாபாரி “நாளை ஐநூறு குதிரைகளை விற்பதற்காக நகருக்கு கொண்டு வருகிறார்கள்” என்று கூறினான்.
இதைக் கேட்டவுடன், புல்வெட்டிகளிடம் சென்று, “உங்களிடம் இருக்கும் புற்கட்டுகளை யாரும் விற்கக் கூடாது. நான் மட்டும் வாங்கிக்கொள்கிறேன்” என்று கேட்டான்.
அவர்கள் ஒப்புக்கொண்டனர்.
அடுத்த நாள், குதிரை வியாபாரி நகருக்கு வந்து, தனது ஐநூறு குதிரைகளுக்குப் புற்கட்டுகளை வாங்க வந்தான். ஆனால் யாரிடமும் புற்கட்டு கிடைக்கவில்லை!
எல்லாம் அந்த இளைஞனின் கையில் இருந்ததால், அவன் ஆயிரம் வெள்ளிக்காசுகளுக்கு விற்று, மிகப்பெரிய லாபம் அடைந்தான்!
அதன் பிறகு, ஒரு பெரிய கப்பல் வணிகன் நகரத்துக்கு வரப்போவதாகக் கேட்டான். உடனே ஒரு அழகான குதிரை வண்டியில் ஆடம்பரமாக துறைமுகத்துக்கு சென்று, அந்தக் கப்பலின் முழு சரக்குகளையும் தன்னுடையதாக மாற்றிக்கொண்டான்.
நகரத்திலிருந்து நூறு வியாபாரிகள் அந்த சரக்குகளை வாங்க, ஒவ்வொருவரும் அவனுக்கு ஆயிரம் வெள்ளிக்காசுகள் கொடுத்தனர். இவ்வாறு, இருநூறாயிரம் வெள்ளிக்காசுகள் சம்பாதித்தான்!
பெரிய வியாபாரியும், மகளும்!
இவையெல்லாம் முடிந்தபின், அவன் சின்னத் தட்டாரிடம் நன்றி செலுத்த நூறு வெள்ளிக் காசுகளுடன் வந்தான்.
சின்னத் தட்டார், “நீ இப்படிப் பெரிய பணக்காரனாகி விட்டாயே! எப்படி?” என்று கேட்டார்.
இளைஞன் தனது கதையைச் சொன்னான்.
அதை கேட்ட சின்னத் தட்டார், “இத்தகைய புத்திசாலி வேறு எவருக்கும் போகக்கூடாது” என்று நினைத்து, தன் மகளை அவனுக்கு மணமுடித்து, குடும்ப சொத்துக்களையும் அவனிடம் வழங்கி விட்டார்.
இவ்வாறு, ஒரு சுண்டெலியை மூலதனமாக வைத்துக் கொண்டு, அந்த இளைஞன் ஒரு பெரிய வியாபாரியாக வளர்ந்தான்!
“சிறிய வாய்ப்புகளையும் சரியாகப் பயன்படுத்தினால், பெரிய வெற்றியை அடையலாம்!”
