ஒரு மலைக்கிராமத்தில் ஜென் துறவி ஒருவர் தங்கி இருந்தார். அவரிடம் பல சீடர்கள் வந்து வாழ்க்கையின் உண்மைகள் பற்றிய விளக்கங்களை கேட்டுக்கொள்வார்கள். ஒருநாள், அவர்களில் ஒருவர், “குருவே! நாம் செய்யும் செயல்களுக்கு நம்மேல் பின்விளைவுகள் இருக்குமா?” என்று கேட்டார்.
குருவார் சிறிது சிரித்து, “உனக்கு ஒரு சிறிய கதை சொல்லுகிறேன். அதை கேட்டு நீயே உன் கேள்விக்கு பதில் கண்டுபிடி!” என்றார்.
விவசாயி, பேக்கரிக்காரர் – மற்றும் நியாயம்!
ஒரு கிராமத்தில் விவசாயி ஒருவர் இருந்தார். அவர் பால், தயிர், வெண்ணெய் போன்ற பண்ணை பொருட்களை விற்று வாழ்ந்துவந்தார். அவ்வழியாக ஒரு பேக்கரிக்காரருக்கும் 2 பவுண்டு வெண்ணெயை தினமும் வழங்குவார். பேக்கரிக்காரர் அந்த வெண்ணெயைப் பயன்படுத்தி ரொட்டிகளை தயாரித்து விற்பார்.
ஒருநாள், சந்தேகம் ஏற்பட்ட பேக்கரிக்காரர், “இந்த விவசாயி என்னிடம் சரியான அளவு வெண்ணெய் கொடுக்கிறானா?” என்று எண்ணி அதை எடை பார்த்தார். ஆனால், ஆச்சரியமாக அது 2 பவுண்டு இருக்க வேண்டியதைவிட குறைவாக இருந்தது! இதனால் கடும் கோபமடைந்த பேக்கரிக்காரர், “இந்த விவசாயி எனை ஏமாற்றுகிறான்! நீதிமன்றத்திலேயே போய் இவருக்கு பாடம் சொல்லிக்கொடுக்க வேண்டும்!” என்று தீர்மானித்தார்.
நீதிமன்றத்தில்…
பேக்கரிக்காரர் விவசாயிக்கு எதிராக புகார் அளித்தான். நீதிபதி விவசாயியை அழைத்து, “நீ எதை அடிப்படையாக வைத்து 2 பவுண்டு வெண்ணெயை அளக்கிறாய்?” என்று கேட்டார்.
விவசாயி அமைதியாக பதிலளித்தார்: “ஐயா, என் வீட்டில் எடை காண்பிக்கும் இயந்திரம் இல்லை. ஆனால், நான் பல ஆண்டுகளாக ஒரு முறை பின்பற்றுகிறேன். பேக்கரிக்காரர் என்னிடம் வெண்ணெய் வாங்குவது போல, நானும் அவரிடமிருந்து 1 பவுண்டு ரொட்டி வாங்குவேன். அவர் கொடுக்கும் அந்த 1 பவுண்டு ரொட்டியை எடையாக வைத்து, அதே எடையில் வெண்ணெயை அளந்து கொடுப்பேன். ஆகவே, குறை காணவேண்டுமென்றால் அது என் தவறல்ல, அவருடைய தவறு!”
இதைக் கேட்ட நீதிபதிக்கும், பேக்கரிக்காரருக்கும் உண்மை புரிந்தது. “நாம் மற்றவர்களுக்கு செய்யும் செயல்கள், நேர்மையாக அல்லது மோசடியாக இருந்தாலும், ஒருநாள் நம்மிடமே திரும்பி வரும்!” என்ற உண்மையை புரிந்துகொண்ட பேக்கரிக்காரர் வெட்கத்துடன் தலைகுனிந்தார்.
கதை முடிந்ததும்…
ஜென் துறவி சீடர்களை நோக்கி சொல்லினார்:
“நாம் மற்றவர்களுக்கு எப்படி நடந்துகொள்கிறோமோ, அது நமக்கே திரும்பி வரும். நம்மால் பிறருக்கு நல்லது செய்யமுடியாது என்றாலும் பரவாயில்லை. ஆனால், தவறாக நடந்துகொள்ளாமல் இருப்பது மிக முக்கியம்!”
இதை கேட்ட சீடர்கள் அனைவரும் தலைஅசைத்து ஒப்புக் கொண்டனர்.
